Ο οικισμός αναπτύσσεται στα βόρεια λοφώδη της πεδινής περιοχής στην άμεση περίμετρο του πολεοδομικού συγκροτήματος της Λαμίας, αλλά ακόμα δεν έχει ενσωματωθεί στο συνεχή οικιστικό ιστό του.

Αφήνοντας ο επισκέπτης την Ιερά Μονή Αγάθωνος και ανεβαίνοντας προς τον Εθνικό Δρυμό της Οίτης, συναντάει το Λυχνό, ένα από τα γραφικότερα ορεινά χωριά της Δ.Ε. Υπάτης, χτισμένο μέσα στα έλατα και τα κωνοφόρα δέντρα, με θαυμάσιο κλίμα, που αποτελεί ένα όμορφο παραθεριστικό θέρετρο.

Η Μεγάλη Βρύση είναι προάστιο της Λαμίας στην Ανατολική πλευρά της. Απέχει 3 χιλιόμετρα από τη πόλη της Λαμίας και έχει πληθυσμό 890 κατοίκους.

Με την πλάτη ακουμπισμένη στις πλαγιές της Οίτης, οι Μεξιάτες είναι γνωστές για την πλατεία με τα βαθύσκιωτα πλατάνια, το δροσερό νερό και τις παραδοσιακές ταβέρνες, γνωστές στην ευρύτερη περιοχή.

Το Μεσοχώρι αποτελεί το χωριό στο όνομα του οποίου συναντάμε το όραμα της ελευθερίας, έτσι όπως είναι σκαρφαλωμένο και αντικρύζει με υπερηφάνεια τον κάμπο του Σπερχειού ποταμού. Πιο γνωστό σαν "Λιάσκοβο", σημαίνει "φουντουκοδάσος, τόπος με φουντουκιές" κατά τον γλωσσολόγο κ.

Στο βοριότερο σημείο της Δημοτικής Ενότητας Λιανοκλαδίου βρίσκεται η Τοπική Κοινότητα της Μοσχοκαρυάς, όμορφη, γραφική και επιβλητική.

Το Μοσχοχώρι είναι το μεγαλύτερο χωριό της Δημοτικής Ενότητας Γοργοποτάμου. Στο Μοσχοχώρι ο επισκέ­πτης έχει τη δυνατότητα να δει από κοντά τόσο τον παραδοσιακό γεωρ­γικό τρόπο ζωής, όσο και τον σύγχρονο.

Η τοπική κοινότητα Νέου Κρικέλου αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα πεδινού αγροτικού διαμερίσματος και βρίσκεται στον οδικό άξονα Μοσχοχωρίου - Γοργοποτάμου.

Το Νεοχώρι, κτισμένο από Σουλιώτες γύρω στο 1600 μ.Χ., είναι το πλέον ορεινό χωριό, όχι μόνο της Δημοτικής Ενότητας Υπάτης, αλλά και του Νομού Φθιώτιδας. Η εκκλησία του, ο Άγιος Νικόλαος, χρονολογείται από το 1650 μ.Χ. και είναι χαρακτηριστικό δείγμα μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής.

Μέσα από μια ορεινή μαγευτική διαδρομή συναντάει ο επισκέπτης την τοπική κοινότητα της Οίτης. Το χωριό Οίτη πήρε το όνομα του από τα ομώνυμα, Όρος και Αρχαία Πόλη. Η περιοχή του χωριού, που στην αρχαιότητα ζούσαν Δόλοπες και μετά Οιταίοι, αποτελούσε πέρασμα από τη Βόρεια προς τη Νότια Ελλάδα.